Een van de manieren waarop een arbeidsovereenkomst kan eindigen, is met wederzijds goedvinden. In dat kader wordt vaak een vaststellingsovereenkomst gesloten, waarin wordt vastgelegd wanneer en onder welke voorwaarden de arbeidsovereenkomst eindigt. Vaak wordt daarin opgenomen, dat partijen elkaar over en weer finale kwijting verlenen, zodat zij niets meer van elkaar te vorderen hebben.
Een vaststellingsovereenkomst wordt door partijen gesloten om een einde te maken aan tussen partijen bestaande onzekerheid of ter voorkoming van een geschil. Volgens het Burgerlijk Wetboek binden partijen zich over en weer aan wat zij in de overeenkomst op dat gebied hebben vastgesteld, ook wanneer van de te voren bestaande rechtstoestand wordt afgeweken.
Een vaststellingsovereenkomst op vermogensrechtelijk gebied is ook geldig als zij in strijd is met dwingend recht, maar niet als de overeenkomst in strijd is met de goede zeden of de openbare orde.

In een voorkomend geval wees de kantonrechter de vordering van een voormalige werknemer tot gedeeltelijke ontbinding van de gesloten vaststellingsovereenkomst af. De gevorderde gedeeltelijke ontbinding zag op de finale kwijting. Zou de kantonrechter deze vordering hebben toegewezen, dan had de werknemer de mogelijkheid gehad om aanvullende schadevergoeding te eisen. De kantonrechter was van oordeel dat de vaststellingsovereenkomst niet in strijd was met de goede zeden of met de openbare orde. Er was daarom geen mogelijkheid tot gedeeltelijke ontbinding of vernietiging van de overeenkomst.

Deel dit artikel: